خطیب جمعه هامبورگ به عنوان رئیس اتحادیه اروپایی علمای شیعه،
توهین مجدّد به پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
را محکوم کرد. وی در خطبه های نماز جمعه هامبورگ گفت:
انتشار کاریکاتور اهانت
آمیز در تیراژ میلیونی توسط نشریهی فرانسوی « شارلی ابدو» جسارتی بزرگ به ساحت مقدّس
پاکترین انسانها یعنی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است که باعث آزار و اذیت
روحی و عاطفی یک میلیارد و پانصد میلیون مسلمان شده و قلب این همه انسان را جریحه دار
کرده و امنیت جامعه را با مخاطره روبرو ساخته است. بنابراین، از نظر ما این عمل بر
خلاف اخلاق و بر خلاف حقوق انسان و نیز بر خلاف عقلانیت بوده و محکوم است.
وی افزود: باید از صحنه گردانان این جریان سؤال کنیم که چرا
باید یک انسان الهی و پاک که الگوی عده ی زیادی از بشریت بوده و مورد احترام آنهاست،
مورد اهانت قرار گیرد؟ آیا توهین به چنین انسانی یک امر ضدّ اخلاقی و برخلاف ارزشهای
انسانی متعارف نیست؟
از سوی دیگر، اهانت به بزرگان ادیان مصداق آزار و اذیت پیروان
ادیان و تجاوز به حقوق آنان است. حتی در حال حاضر از نظر قانونی در برخی از کشورها
«اهانت به مقدّسات» جرم است، گرچه نسبت به اجرای این قانون بی مهری شده است. ما از
حقوق دانان میخواهیم نسبت به این قضیه بحث حقوقی مطرح کنند؛ زیرا بسیار روشن است که
آزادی بیان و آزادی ادیان از حقوق ابتدایی بشر است و هر دو باید مورد احترام قرار گیرند.
امّا حریم انسانها و احساسات و عواطف مردم نیز باید حفظ شود و نباید به بهانهی آزادی
بیان قلوب آنان جریحه دار گردد. بنابراین، به حکم عقل باید حق آزادی بیان در مورد باورهای
دینی مردم محدودیتهایی داشته باشد تا به بهانهی آن به پیروان بزرگترین ادیان ابراهیمی
توهین نشود. این در حالی است که آزادی مطلق حتی در مکتب لیبرالیسم هم وجود ندارد. آزادی
فردی نیز تا زمانی مجاز دانسته می شود که به دیگری آسیبی وارد نکند. هر گاه آزادی فردی
باعث شود دیگری مورد آزار قرار گیرد ممنوع میشود و جرم است. به نظر ما بر اساس تعریفی
که در غرب از آزادی شده کسی مجاز به اهانت مقدسات پیروان ادیان نمی باشد.
به علاوه، جامعه ی امروز بشر پیش از هر زمان نیازمند آرامش و
امنیت است و نباید با هتک حرمت مقدسات و تحریک احساسات مذهبی و دینی، امنیت جامعه به
مخاطره بیفتد؛ چرا که این امر به سود جامعه و انسانها نیست. اگر به دنبال تحقّق اخلاق
و امنیت جهانی و زندگی مسالمت آمیز هستیم راهش نه تندروی و افراط است و نه توهین و
اهانت. یقینا امنیت و آرامش با تحریک احساسات مذهبی و جریحه دار کردن قلوب یک میلیارد
و پانصد میلیون نفر انسان به دست نمی آید. با تهدید و توهین، هیچگاه امنیت و آسایش
نخواهد بود و عقلای بشر چنین چیزی را تجویز نمی کنند.
البته مدیریت پشت صحنه ی این مسائل نباید مورد غفلت قرار گیرد.
به راستی کسانی که این نقشه های شوم را به این شکل به بهانه های مختلف طراحی می کنند،
چه اهدافی در سر دارند؟ آنها برای چه چیزی تلاش می کنند و چرا در صدد هستند که جامعه
را نا امن و پر آشوب و پر التهاب نمایند؟ چرا به جای تقریب مذاهب و ادیان و آشتی میان
بشریت آتش بیار جنگ تمدّنها می شوند و می خواهند در دنیا آشوب به پا کنند؟ این مسائل
به نفع چه کسی است؟
به همین جهت است که رهبران ادیان و از جمله جناب پاپ به درستی،
غیر عقلانی بودن توهین به ادیان را اعلام کردند و رئیس جمهور و صدر اعظم آلمان هم در
راهپیمایی برلین همبستگی خود با جامعهی مسلمانان را نشان دادند.
وی در پایان از مسلمانان خواست هوشمندانه این صحنه را مدیریت
کنند و از طریق قانونی اعتراضات خود را به گوش همگان برسانند و در چارچوب قانون تلاش کنند این امور ضدّ اخلاق و مخالف با حقوق و عقلانیت و امنیت
را محکوم نمایند.