بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین والصلاه والسلام علی سیدنا محمد وآله الطیبین الطاهرین وصحبه المنتجبین.
ابتدا خودم وشما نمازگزاران محترم را به تقوای الهی دعوت میکنم تا زندگی خود را بر محور تقوا تنظیم کنیم، به این معنی اگر بر سر دو راهی قرار گرفتیم رضای خدا را مقدم سازیم. تقوا در مسیرهای دو راهی مشخص میشود نه در شرایط عادی و دلخواه. وقتی حضرت یوسف علیه السلام زندان را ترجیح میدهد یا عده اندک در دو راهی امام حسین علیه السلام و یزید علیه اللعنه راه امام حسین علیه السلام را انتخاب میکنند افراد صالح از طالح مشخص میشوند.
در ایام ماه ذی قعده به سر میبریم. ماهی که اولیاء الهی کمر همت می بندند و به تأسی از حضرت موسی علیه السلام چهله میگیرند و به تربیت جان خود و خلوت با معشوق خود میپردازند. قوم موسی علیه السلام نیز بر سر دو راهی گوساله و هارون قرار گرفتند و خیلی ها در امتحان تقوا رفوزه شدند.
ایام ولادت امام رضا علیه السلام را تبریک عرض میکنم. ایشان هم مظهر رأفت و مهربانی هم مظهر مظلومیت و غربت هم مظهر صبر و استقامت است. رأفت حضرت مخصوص پیروانش نیست بلکه همه به عظمت و شفاعت او اعتقاد دارند و حرم ایشان همواره شاهد معجزات و کرامات است. دوری و غربت را بر او تحمیل کردند ولی تهدید را به فرصت تبدیل کردند و مشرق زمین را به پایگاه اهل بیت تبدیل کردند. در مقابل دسیسه های مأمون عباسی مقاومت کردند و نقشه های شوم او را بر ملا کردند.
در ادامه مباحث گذشته علاوه بر بیان علایم و شاخص های واقعی تقوا و پرهیزکاران واقعی، به راه های رسیدن به این تقوای واقعی می پردازیم. راه امتحان سپس راه تعلم را قبلا صحبت کردیم. امروز درباره ضرورت راه تقلید در فروع دین برای عوام مردم صحبت میکنیم، به این معنی که پیمودن راه تقوا برای اکثر مردم بدون تقلید و پیروی از کارشناسان دین قابل تحقق نیست. بعضی ها از واژه تقلید واهمه دارند، در حالی که تقلید قبل از اینکه امری شرعی باشد یک دستور عقلی است. مگر می شود بدون تقلید زندگی کرد؟ در موضوع کرونا معلوم شد چقدر مسأله تخصص و کارشناسی مهم است و هر کس حق ندارد وارد حوزه تخصصی دیگران شود. البته برای تشخیص کارشناس واقعی از قلابی باید تحقیق کرد و بدانیم چه کسی اسلام شناس زبده و خبره است و چه کسی نیست، و اینجا مربوط به حوزه اصول دین است و تقلید در این حوزه راه ندارد.
واین تصور غلط است که بگوییم اجتهاد و تقلید مربوط به زمان غیبت امام معصوم است، چرا که در زمان حضور پیغمبران و امامان نیز کارشناسان دینی بودند و حق فتوا و نظر فقهی داشتند. البته در زمان غیبت امام معصوم ضرورت این امر روشن تر است.
از خداوند متعال مسألت داریم تا همه ما را با معارف قرآن و عترت آشنا بگرداند و کارشناسان واقعی دین را از کارشناسان تقلبی تشخیص دهیم تا بتوانیم راه درست تقوا و بهشت را دنبال کنیم.
وآخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین.