Warning: Undefined array key 0 in /usr/www/users/izhamb/fa/ext/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 255
Warning: Undefined array key 1 in /usr/www/users/izhamb/fa/ext/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 256
Warning: Undefined array key 2 in /usr/www/users/izhamb/fa/ext/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 257
اَلْحَمْدُ لِلّهِ بِجَمِیعِ مَحَامِدِه کُلِّهَا عَلَی جَمِیعِ نِعَمِهِ کُلِّهَا… اَلْحَمْدُ لِلّهِ مالِکِ الْمُلْکِ مُجْرِی الْفُلْکِ مُسَخِّرِ الرِّیاحِ فالِقِ الاْصْباحِ دَیّانِ الدّینِ رَبِّ الْعَالَمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلی حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی طُولِ اَناتِهِ فی غَضَبِهِ وَهُوَ قادِرٌ عَلی ما یُریدُ
و نشهد أن لا اله الا الله وحده لا شریک له، و أَنَّ محمداً عبده و رسوله ارسله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون
اوصیکم عبادالله و نفسی بتقوی الله و اتباع امره و نهیه، و اخوفکم من عقابه
نوآوری در گناه توسط قوم لوط
به گزارش قرآن کریم، قوم لوط (اهالی شهرهای سدوم و گومورا) به ابتکار در گناه دست زده بودند. قرآن می فرماید:
- وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ ﴿عنکبوت:۲۸﴾
و [ياد كن] لوط را هنگامى كه به قوم خود گفت شما به كارى زشت مى پردازيد كه هيچ يك از مردم زمين در آن [كار] بر شما پيشى نگرفته است.
به همین جهت این گناه به نام آنان در تاریخ ثبت شده است. در زبان عربی آن را با نام پیامبر آن قوم می نامند و در زبان انگلیسی به نام شهر آن قوم نامیده می شود.
آیا هر ابتکار و نوآوری خوب است؟
مسلماً هر ابتکار و اختراعی قابل دفاع نیست. ابتکار، اختراع و نوآوری چنانچه در مسیر پیشرفت و رفاه اجتماعی و اقتصادی انسانها باشد بسیار خوب است، ولی چنانچه در مسیر تباهی انسانها باشد مطلوب نیست.
دانشمندانی همچون ادیسون که برق را کشف یا اختراع کرد، یا برادران رایت که هواپیما را اختراع کردند، یا گراهام بل که تلفن را اختراع کرد، یا آن کسی که اتومبیل را اختراع کرد، یا سایر اختراعات و ابتکاراتی که راه انسانها برای رفاه و سلامتی بیشتر در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی را هموار کرده و می کنند، این ابتکار آنها بسیار مفید و شایسته تقدیر است.
کاشفان واکسن های مختلف، که به سلامت انسانها خدمت کردند و قدم مهمی برای ریشه کنی بسیاری از بیماریهای کشنده برداشتند، بر گردن بشر حق مهمی دارند. دانشمندانی که در همین سالها، با کشف واکسن بیماری کرونا، به کنترل این بیماری و نجات بسیاری از انسانها، بلکه تمامی انسانها، کمک کردند، دارای حق بزرگی بر گردن انسانها هستند؛
و در مقابل، دانشمندانی که با استفاده از این دانش ارزشمند و تلاشهای علمی خود، سلاحهای کشتار و نابودی انسانها و سرزمینها را اختراع می کنند، این ابتکار آنها فاقد ارزش اخلاقی و انسانی است.
هر دو گروه دانشمند هستند، هر دو گروه به تحقیقات دقیق علمی می پردازند، هر دو گروه تلاش می کنند، ولی یکی برای سلامتی انسانها، و دیگری برای نابودی انسانها.
اینچنین است که در قرن بیستم، بسیاری از بیماریهای کشنده ای که گاه جمع زیادی از انسانها را از بین می برد، مهار یا ریشه کن شده، و شاید پیشرفت علم پزشکی و سلامتی انسانها بیش از تمامی 19 قرن قبل از آن بوده باشد؛ و در همین قرن، کشتار انسانها در جنگها نیز بیش از مجموع 19قرن قبل بوده است.
برخورد قوم با لوط پیامبر
پس از آنکه لوط قوم خود را نسبت به گناهان آنان اندرز داد و آنان را به پاکی و تقوی و عمل به دستورات خداوند دعوت کرد، اهالی شهر با او به مقابله برخاسته و او را تهدید به اخراج از شهر کردند. جرم لوط در نگاه آنان همانا دعوت به پاکی و طهارت او بود. قرآن می فرماید:
- وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوهُمْ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ ﴿اعراف:۸۲﴾
ولى پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند آنان را از شهرتان بيرون كنيد زيرا آنان كسانى اند كه به پاكى تظاهر مى كنند.
اهالی شهرهای سدوم و گومورا به خود لوط پیامبر نیز گفتند اگر از دعوت به پاکی و تقوی دست برنداری تو را اخراج خواهیم کرد:
- قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ ﴿شعراء:۱6۷﴾
گفتند اى لوط اگر دست برندارى قطعا از اخراجشدگان خواهى بود.
لوط هم که از تأثیر سخنان خود در میان قوم ناامید شده بود، ضمن ابراز مخالفت خود با این برخورد آنان، به درگاه خداوند مناجات کرده و نجات خود را طلب کرد:
- قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ؛ رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ ﴿شعراء:۱6۸-169﴾
گفت به راستى من دشمن كردار شمايم؛ پروردگارا مرا و كسان مرا از آنچه انجام مى دهند رهايى بخش.
قوم لوط از او طلب عذاب کردند. آنها با این مطالبه قصد داشتند هم اعتقاد خود به سخنشان را به دیگر مردم نشان دهند، و هم با عدم نزول عذاب بی پایه بودن ادعای لوط پیامبر ثابت گردد. قرآن کریم گزارش می دهد:
- فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿عنکبوت:۲۹﴾
پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند اگر راست مى گويى عذاب خدا را براى ما بياور.
میهمانان ابراهیم و لوط
قرآن گزارش می دهد که فرشتگان الهی ابتدا نزد ابراهیم آمدند و به او بشارت ولادت اسحاق را دادند، و سپس درباره قوم لوط سخن گفته و خبر از نازل شدن عذاب الهی بر آن قوم دادند ابراهیم خلیل شروع کرد درباره قوم لوط با آنها بحث و مجادله می کرد تا عذاب را از آنان برگرداند «لَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءَتْهُ الْبُشْرَى يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ؛ پس وقتى ترس ابراهيم زايل شد و مژده [فرزنددار شدن] به او رسيد در باره قوم لوط با ما [به قصد شفاعت] چون و چرا میکرد (هود:۷۴) ». قرآن این مجادله را با شرح بیشتری بیان می کند:
- وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ؛ قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِيهَا لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿عنکبوت:۳۱-32﴾
و چون فرستادگان ما براى ابراهيم مژده آوردند گفتند ما اهل اين شهر را هلاك خواهيم كرد زيرا مردمش ستمكار بوده اند؛ گفت لوط [نيز] در آنجاست گفتند ما بهتر مى دانيم چه كسانى در آنجا هستند او و كسانش را جز زنش كه از باقى ماندگان [در خاكستر آتش] است حتما نجات خواهيم داد.