اَلْحَمْدُ لِلّهِ بِجَمِیعِ مَحَامِدِه کُلِّهَا عَلَی جَمِیعِ نِعَمِهِ کُلِّهَا… اَلْحَمْدُ لِلّهِ مالِکِ الْمُلْکِ مُجْرِی الْفُلْکِ مُسَخِّرِ الرِّیاحِ فالِقِ الاْصْباحِ دَیّانِ الدّینِ رَبِّ الْعَالَمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلی حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی طُولِ اَناتِهِ فی غَضَبِهِ وَهُوَ قادِرٌ عَلی ما یُریدُ
و نشهد أن لا اله الا الله وحده لا شریک له، و أَنَّ محمداً عبده و رسوله ارسله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون
اوصیکم عبادالله و نفسی بتقوی الله و اتباع امره و نهیه، و اخوفکم من عقابه
معرفی حواریون در کتاب مقدس
به گزارش کتاب مقدس شاگردان و حواریون عیسی مسیح به تدریج توسط خود او انتخاب شده و به او پیوستند:
روزی عیسی در کنارۀ دریاچهٔ جلیل قدم میزد که دو برادر را دید به نامهای شمعون، ملقب به پطرس، و برادرش آندریاس که تور به دریا میانداختند، زیرا شغل هر دو ماهیگیری بود. عیسی ایشان را فرا خوانده، گفت: «به دنبال من بیایید و من به شما نشان خواهم داد که چگونه انسانها را برای خدا صید کنید.». ایشان نیز بیدرنگ تورهای خود را بر زمین گذاشتند و به دنبال او به راه افتادند. (متّی4: 18-20)
قدری جلوتر از آنجا، دو برادر دیگر یعنی یعقوب و یوحنا را دید که با پدرشان زِبِدی در قایق نشسته بودند و تورهای خود را تعمیر میکردند. او ایشان را نیز دعوت کرد تا به دنبالش بروند. ایشان بیدرنگ، قایق و پدر خود را رها کرده، به دنبال او به راه افتادند. (متّی4: 21-22)
عیسی بار دیگر به ساحل دریا رفت و مردم دور او حلقه زدند. عیسی نیز ایشان را تعلیم میداد. سپس هنگامی که میرفت، لاوی پسر حلفی را دید؛ او مأمور جمعآوری باج و خراج بود و در محل کارش نشسته بود. عیسی به او فرمود: «بیا و از من پیروی کن.» لاوی نیز بلافاصله به دنبال عیسی به راه افتاد. (مَرقُس2: 13-14)
عیسی بر سر راه خود، به یک باجگیر برخورد به نام مَتّیٰ، که در جایگاه باجگیری نشسته بود. عیسی به او فرمود: «بیا و از من پیروی کن!» او بلافاصله به دنبال عیسی راه افتاد. (متّی9: 9)
روز بعد، عیسی تصمیم گرفت به ایالت جلیل برود. در راه، فیلیپ را دید و به او گفت: «همراه من بیا.» (فیلیپ نیز اهل بیتصیدا و همشهری آندریاس و پطرس بود.) فیلیپ رفت و نتنائیل را پیدا کرد و به او گفت: «نتنائیل، ما مسیح را یافتهایم، همان کسی که موسی و پیامبران خدا دربارهاش خبر دادهاند.»
طبق گزارش انجیل های چهارگانه، حواریون عیسی این 12نفر بودند: شمعون (که عیسی او را «پِطرُس» لقب داد) و آندریاس (برادر پطرس)؛ یعقوب و یوحنا (که پسران زِبِدی بودند و عیسی آنان را «پسران رعد» لقب داد)، فیلیپ، بَرتولما، توما، متّی (باجگیر معروف)، یعقوب (پسر حلفی)، تَدّای، شمعون (عضو حزب فداییان)، و یهودا اِسخریوطی (کسی که در آخر به عیسی خیانت کرد). (متّی10: 2-4؛ مَرقُس3: 16-19)
حواریون در قرآن
قرآن کریم دو ماجرا را درباره حواریون عیسی مسیح نقل کرده، و در هر دو مورد آنها را مورد ستایش قرار داده است:
- آنگاه که قران کریم ماجرای ایمان آوردن حواریون به عیسی را بیان می نماید، می فرماید: «فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ؛ چون عيسى از قوم خود احساس كفر كرد گفت: ياران من در راه خدا چه كسانند؟ حواريون گفتند: ما ياران خداييم، به خدا ايمان آورده ايم و گواه باش كه ما تسليم [او] هستيم (آل عمران:52)»
این نحو پاسخگوئی حواریون به درخواست عیسی رنگ توحیدی بالاتری دارد. آنها می توانستند در پاسخ او که گفت: « مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ؛ ياران من در راه خدا چه كسانند؟» بگویند: “ما یاران تو در راه خدا هستیم”! ولی آنان در همین حد هم غیر خدا را در نظر نگرفته و خود را مستقیماً یاران خدا می نامند، و قصد و نیت خود از پیوستن به عیسی را تنها و تنها یاری کردن خداوند عنوان می کنند.
به همین جهت، خداوند این نحو پاسخگوئی را پسندیده و به الگوگیری از آن دعوت می کند. و این شاید از موارد معدودی باشد که در قرآن کریم به الگو گرفتن از عمل افرادی غیر از پیامبران تصریح شده است:
- يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ، كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ: مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ؟ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ: نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ! فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَتْ طَائِفَةٌ، فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ ﴿صف:14)
اى كسانى كه ايمان آورده ايد ياران خدا باشيد، همان گونه كه عيسى بنمريم به حواريون گفت: ياران من در راه خدا چه كسانى اند؟ حواريون گفتند: ما ياران خداييم! پس طايفه اى كفر ورزيدند و كسانى را كه گرويده بودند بر دشمنانشان يارى كرديم تا چيره شدند.
- قرآن کریم نقل می کند که حواریون از عیسی مسیح معجزه ای طلب کردند. آنها از او خواستند که خداوند مستقیماً غذائی بهشتی برای آنان نازل نماید:
- إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ؟ ﴿مائده:۱۱۲﴾
و [ياد كن] هنگامى را كه حواريون گفتند اى عيسى بن مريم آيا پروردگارت مى تواند از آسمان خوانى براى ما فرود آورد؟
ابتدا عیسی مسیح از این سؤال رنجیده می شود و به حواریون نهیب می زند: « قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ؛ [عيسى] گفت اگر ايمان داريد از خدا پروا داريد (مائده:۱۱۲)»
حواریون با پاسخی که می دهند نیت خود از این معجزه خواستن را بیان می نمایند، که همانا بالابردن درجه اطمینان قلبی خود به درستی ایمانی است که به خداوند آورده بودند:
- قَالُوا:نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ ﴿مانده:۱۱۳﴾
گفتند: مى خواهيم از آن بخوريم و دلهاى ما آرامش يابد و بدانيم كه به ما راست گفته اى و بر آن از گواهان باشيم.
خداوند این خواسته آنان را به دنبال دعای عیسی مسیح، اجابت می کند، لکن مشروط به اینکه پس از مشاهده این معجزه الهی، هیچ شک و شرکی به دل آنان راه نیابد:
- قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ: اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِنْكَ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ؛ قَالَ اللَّهُ: إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ ﴿مائده:114-115)
عيسى بن مريم گفت: بار الها پروردگارا از آسمان خوانى بر ما فرو فرست تا عيدى براى اول و آخر ما باشد و نشانه اى از جانب تو، و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى دهندگانى؛ خدا فرمود: من آن را بر شما فرو خواهم فرستاد و[لى] هر كس از شما پس از آن انكار ورزد وى را [چنان] عذابى كنم كه هيچ يك از جهانيان را [آن چنان] عذاب نكرده باشم.